DLACZEGO ZBÓJNIK
1. W pierwszych dziesięcioleciach XX wieku zbójnik stał się znakiem towarowym góralszczyzny. Był ideą, można było obsadzać go w różnych rolach: turystycznej atrakcji zabawiającej przyjezdnych, lokalnego góralskiego bohatera pilnującego, aby nie zaginęła gwara i obyczaj przodków, chłopskiego radykała wałczącego o równość i wolność, wreszcie patrioty łączącego swą góralskość ze świadomie przeżywaną polskością. Zbójnika można sprzedać w każdej formie. Jest to postać nośna, medialna, to niewyczerpywane źródło inspiracji na którym może zarobić całe obecne karpackie plemię. Prawdziwym skarbem zbójnika nie były zrabowane węgierskim kupcom srebrne krajcary poukrywane w pniach i pieczarach, ale wolność i poczucie niezależności;
2. Zbójnictwo ludowe to bardzo chwytliwy medialnie wyróżnik Polski jak i całych Karpat na tle innych krajów i regionów, który powinien być wykorzystany w promocji na arenie międzynarodowej Polski przez Polską Organizację Turystyki oraz narodowe organizacje turystyczne krajów przez które „Szlak Zbójników Karpackich” przechodzi;
3. W trakcie wytyczania „Zbójnickiego Szlaku” zauważono, że ludzie uwielbiają identyfikować się podczas lektury książki, czy oglądając film - z tym bohaterem, który ma odwagę przeciwstawiania się niesprawiedliwemu systemowi, który jest ścigany jak dzika zwierzyna, i który umiejętnie wymyka się obławie. Dlatego temat zbójnictwa jest bardzo oryginalnym, żywym i fascynującym tematem. Takim pozytywnym bohaterem był m.in. Janosik, który stał się synonimem odwagi, sprytu, swoistej inteligencji. Janosik był buntownikiem przestrzegającym zbójnickich reguł, temperamentnym indywidualistą, łamiącym konwenanse. Janosikiem targały różne namiętności. Nad życiem zbójnika częstokroć unosiła się śmieć. To wzbudza w ludzi dziwną ekscytację i poruszenie. Te wszystkie cechy zbójnickiego charakteru powodują, że temat zbójnictwa jest bardzo żywym, dynamicznym, intrygującym i nieodgadnionym tematem.
4. Zjawisko zbójnictwa, choć już znacznie odległe w czasie, nadal fascynuje historyków, folklorystów, etnografów, literaturoznawców i językoznawców, zachęca do badań. Wciąż też pojawiają się nieznane dotąd źródła informacji, mogące rzucić nowe światło na to unikalne zagadnienie. Jest to temat bardzo wdzięczny i medialny. Towarzyszy mu niebywała magiczna żywotność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz